Luister, verwonder en leer

Soms voel ik mij ver weggedreven van de natuurlijke aard van de mens. Dan verlang ik ernaar welke voeding en lichamelijke inspanning goed voor mij zijn.

Alles wat over de eeuwen zo vanzelfsprekend was voor hele volksstammen, dat is het voor mij niet meer… Ik leef in de moderne tijd met behoeften die ver van de natuur afliggen, zo lijkt het.

Maar als je echt goed luistert naar je lichaam, naar wat het vraagt over voeding, inspanning, rust, warmte en kou, dan blijkt het toch diep vanbinnen te weten waar het behoefte aan heeft. Dat we dit hebben leren negeren en de manier waarop we dit hebben gedaan is intrigerend. Ik (of eigenlijk mijn lichaam) vond het op enig moment echt nodig om hier eens goed naar te kijken en te onderzoeken of ik weer een beetje terug kon gaan naar ‘vroeger’.

Wat ik heb gemerkt is dat het makkelijker is je lichaam te volgen dan een advies van een ander. Het advies klopt vaak wel maar de motivatie komt niet van binnenuit. Pas als je eigen lichaam (en geest) aangeeft waar het behoefte aan heeft en je hiernaar luistert merk je dat het ook echt werkt. Ook kijk ik naar mijn honden. Zij leren mij om meer in ‘het nu’ te leven. Verwondering van hetgeen je kan bereiken aan ontspanning is het gevolg!